قبل از این که در مورد امتیاز ترجمه کتاب صحبت کنیم، بگذارید روش‌های مختلفی که در مورد تالیف، ترجمه و تصنیف کتاب می‌توانید امتیاز پژوهشی کسب کنید را بیان کنیم. در واقع اعضای هیئت علمی می‌توانند در حوزه کتاب به این روش‌ها امتیاز پژوهشی کسب کنند: تدوین کتاب، تالیف کتاب، تصنیف کتاب، تصحیح انتقادی کتاب و ترجمه کتاب.

تدوین کتاب: عبارت است از جمع کردن مطالب و داده‌های هدفمند از منابع مختلف و گردآوری یک مجموعه منسجم و دقیق.

تألیف کتاب: نظم‌بخشیدن و ساماندهی به مجموعه‌اى از اطلاعات و داده‌هاى پژوهشی و علمى و نظریات پذیرفته شده در مجامع علمی که با تحلیل مبتکرانه و نقد و نتیجه‌گیری همراه است.

تصنیف کتاب: تدوین مجموعه‌ای که حداقل ۲۰% آن را دیدگاه‌هاى جدید و نوآورى‌هاى علمى نویسنده تشکیل دهد  و با تحلیل یا نقد دیدگاه‌هاى دیگران در یک موضوع مشخص همراه باشد.

تصحیح انتقادى کتاب: این بخش بیشتر به زمینه‌های علوم انسانی مربوط می‌شود و شامل معرفی  نسخه‌های  بدل‌  موجود از یک اثر در جهان، بررسی و تشخیص بهترین نسخه و نزدیک‌ترین نسخه به زمان حیات مولف، به‌کارگیری  روش  تحقیق،  شرح  و توضیح  مستندات  متن،  ذکر  مآخذ و منابع استفاده شده با استناد به شواهد و کتاب‌شناسى آن‌ها، تکمیل نواقص، چه در عبارت و چه در محتوا و داورى، در بهترین برداشت و نظایر آن.

بعد از این تعاریف، بهتر است به کل امتیازات لازم برای ارتقای مرتبه اعضای هیأت علمی، مطابق آیین‌نامه مربوطه بپردازیم تا مشخص شود که چاپ، ترجمه و تالیف کتاب چه کسری از امتیازات کل را به خود اختصاص می‌دهد.

از آیین نامه: حداقل امتیازهای لازم برای ارتقاى اعضای هیأت علمی مؤسسه‌هاى تحت نظارت وزارت علوم از مرتبه استادیاری به دانشیاری ۱۲۰ و از مرتبه دانشیاری به استادی ۱۳۰ می‌باشد. حداقل امتیازهای لازم برای ارتقاى اعضاى هیأت علمى مؤسسه‌هاى تحت نظارت وزارت بهداشت از مرتبه مربی به استادیاری ۱۴۰، از مرتبه استادیاری به دانشیاری ۱۵۵ و از مرتبه دانشیاری به استادی ۱۷۰ است.

امتیاز دقیق هر یک از این موارد در جدولی مجزا در این آیین نامه آمده است: